نام زیبای خدای من الله است نه ا...

بسم الله الرحمن الرحیم

هو الله الخالق الباری ء المصور له الاسماء الحسنی یسبح له ما فی السموات والارض و هو العزیز الحکیم

( آیه 28 سوره حشر)

 خداوند متعال اسامی متعددی دارد که بیش از  200 تا از آنها در قرآن ذکر شده و طبق برخی روایات 99 مورد از این اسمها را الاسماء الحسنی می گویند. در دعای شریف جوشن کبیر نیز مجموعه ای از هزار فقره از اسامی خداوند ذکر شده است. اما اگر با دقت به این اسامی بنگریم متوجه می شویم که تمام آنها صفات خداوند هستند و هرکدام به یکی از صفات خداوند متعال اشاره دارند و در بین آنها تنها نامی که خداوند به عنوان اسم خاص خود برگزیده است نام زیبای الله است. به قول یکی از بزرگان وقتی می گوییم گل رز یا گل لاله و یا گل خوشبو  به نوع خاصی از گل و یا صفت خاصی از گل اشاره کرده ایم اما وقتی تنها کلمه گل را ذکر می کنیم شامل تمام گل ها و تمام صفات گلها می شود. نام زیبای الله نیز چنین است مثلا وقتی می گوییم الرحمن فقط به صفت رحمانیت خداوند اشاره کرده ایم اما وقتی کلمه الله را می گوییم هزاران صفت خداوند بی همتا را در یک کلمه خلاصه کرده ایم.

با این مقدمه می خواهم بحث خود را اینگونه مطرح کنم که در سالها یا دهه های اخیر عده ای پیدا شدند که از روی دلسوزی گفتند با توجه به این که لمس نام مبارک خداوند بدون وضو گناه دارد در جاهایی که امکان دارد این کلمه مورد لمس قرار گیرد یا زیر دست و پا بیفتد (مانند کاغذ ، روزنامه، اطلاعیه هاو آگهی ها و امثال آن) به جای نوشتن نام الله ازکلمه ا... استفاده کنیم که هم منظور خود را برسانیم و هم با لمس آن گناهی متوجه نویسنده و لمس کننده نباشد.

اگرچه این نیت خداپسندانه و دلسوزانه بود اما افراط در این کار ، وضع را به جایی رساند که یک عده فکر کردند انگار نام خداوند همین ا... است و باید همه جا اینگونه نوشت. در حالی که غافل بودند که هر سخن جایی و هرنکته مکانی دارد. در این مورد نیز باید گفت همانگونه که در جایی که بیم لمس و هتک حرمت نام خداوند است و اگر نام الله را کامل بنویسیم شاید در این بی حرمتی شریک باشیم ، برعکس آن نیز صادق است و در جایی که چنین خوفی وجود ندارد باید با افتخار کلمه الله را به صورت کامل بنویسیم و در نوشتن این نام مبارک تنبلی یا کج فهمی نکنیم و از بردن نام محبوب پروردگارمان شرم نکنیم.

متاسفانه این نکته مورد غفلت واقع شده و امروزه در بسیاری از جاهایی که نام الله لازم است نوشته شودبا نوشتن  کلمه ناقص « ا...» به این نام زیبا بی حرمتی, می شود. از جمله در تابلوهای سر در برخی اماکن ،مانند ادارات و مدارس و  ...   این کلمه بصورت ناقص ( ا...) نوشته می شود ( انگاراحتمال می دهند کسی نردبان بگذارد و بالا برود و تابلوی سر در را لمس کند و مرتکب گناه شود.) و یا تیتراژ برنامه های تلویزیونی و یا کلا هر برنامه ای که نام خداوند در آن نوشته شده است (نگاهی بیندازید به تیتراژ انتهایی سریال معمای شاه و دهها فیلم و سریال دیگر)   در حالی که طبق فتوای مراجع بزرگوار لمس نام خداوند از تلویزیون و موبایل و امثال آن در حکم لمس از روی کاغذ نبوده و حرام نیست.

به هر حال این امر اگر چه سهوا اتفاق می افتد اما نوعی کج اندیشی و بی احترامی به نام زیبای الله می تواند محسوب شود و لازم است دقت لازم در این خصوص  اعمال شود.

نکته جالب دیگر این که همان کسانی که نگران لمس نام خداوند در تابلو ها و برنامه های تلویزیونی و صفحات اینترنتی و ... هستند در برابر انتشار فله ای پوسترهای شامل پرچم ایران که 23 بار کلمه الله در آن نوشته شده است و حتی کاغذهای دیگر شامل آیات قرآن و اسماء مقدسه الله و ... در راه پیمایی های گسترده مانند 22 بهمن و  روز قدس که در آنها این اسامی مقدسه نه تنها مورد لمس دست بلکه پایمال تظاهر کنندگان می شود کاملا بی تفاوتند.

و نکته جالب تر این که اگر مراسم های مذکور سالی دو یا سه بار روی می دهند مهرهای نماز را که روزانه مورد لمس دست و یا پایمال اهل خانه ها یا مساجد مخصوصا کودکان قرار می گیرند در بیشتر موارد شامل نام مبارک الله یا اهل بیت می باشند و کسی اعتراضی به این بی حرمتی نمی کند.